Yazda Seni Göreyim Şiiri - Durak Yiğit

İnsan insanı hiç, görür mü hakir ?
Bana yazma diyor, saygıda fakir
Şâir müsveddesi, küfürde mahîr
*** Bırak yazma diyor bana boşuna
*** Zira hiç gitmiyor sözüm hoşuna

Kaç kişi yazıyor, gerçek yüzünü
Eğer bilselerdi, napak özünü
İsraf etmezlerdi sana sözünü?
*** Bırak yazma diyor bana boşuna
*** Zira hiç gitmiyor sözüm hoşuna

Donkişotluk aldı, başı gidiyor
Kargalar namusu dille didiyor
Önüne gelene, ,,hâinsin‘‘ diyor
*** Bırak yazma diyor bana boşuna
*** Zira hiç gitmiyor sözüm hoşuna

Sabah akşam çeker, kafa dumanlı
Koca kafatası, sarı samanlı?
Adamlık taslıyor, geniş tumanlı
*** Bırak yazma diyor bana boşuna
*** Zira hiç gitmiyor sözüm hoşuna

Hakdan yana olup, durmaz yazarım
Gözlerden dökülen, yaşla sızarım
Gönüllerdir benim, dostluk pazarım
*** Bırak yazma diyor bana boşuna
*** Zira hiç gitmiyor sözüm hoşuna

Marifet biliyor yobaz demeyi
Sayıp sövene de hep yaz demeyi
Unutur kendine bağnaz demeyi
*** Bırak yazma diyor bana boşuna
*** Zira hiç gitmiyor sözüm hoşuna

Varsa bir kusurum söyle bileyim
Bütün yazdıklarım hemen sileyim
Kimseyi incitmem ben hep böyleyim
*** Bırak yazma diyor bana boşuna
*** Zira hiç gitmiyor sözüm hoşuna

Sürünün içine düşmesin kurt
Hepimizindir bu güzelim yurt?
Aynı sütteniz ben, peynir sen yoğurt
*** Bırak yazma diyor bana boşuna
*** Zira hiç gitmiyor sözüm hoşuna

Şair Durak der ki bu kavga bitsin
Yeter çektiğimiz acılar gitsin
Muhabbet kalpteki, kini eritsin
*** Bırak yazma diyor bana boşuna
*** Zira hiç gitmiyor sözüm hoşuna