Yazarlık Şiiri - Mücahit Karaçınar

Sesimde ezilen mısralar bıraktım
Yüreğimde sızlayan anılar
Hiç sonu olmayan körpe karanlıklardı
Yılmadan adımladım korkmadan
Sesimde ezilen mısralar bıraktım
Başucumda ikişer üçer noktalar
Sen hiç başlamadım say bu yolculuğu
Her defasında ayrı bir dal
İçimde ayrı bir curcuna
Parmaklarımda ağaran tuşlar
Pencereme konan kuşlarla vedalaştım
Unuttum açlığımı kimi zaman
Sesimde ezilen mısralar bıraktım
Bir sonbaharda konmuştun sen
Yolların hunharca doluştuğu gazeller sendin
Kara bir çınardan satırlara itinayla dökülen