Yalnızlığın hecesi şiirin yazamadım
Kanat açsam yabandı ıssızlığımda valsın
Çıktım merdivenleri göklere uzamadım
Çemberinde gül oya sefası süren gelsin
Şiirin yazamadım yalnızlığın hecesi
Ay sarhoş sızamadım karanlığın ecesi.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta