Yaz Yağmuru Şiiri - Ali Altın

biz bir ağacın aynı dalıydık
yeni yeşeren iki aynı dal
açan iki aynı tomurcuktuk
delicesine bağlıydık birbirimize
ayrı geçmezdi günlerimiz
ayrı duramazdık birbirimizden
vazgeçemezdik sevgimizden
sonbaharda yeminler etmiştik
kıştı önümüz zor dönemeçteydik
yıkamayacaktı bizi oysa
ne kışın soğuğu ne yağmuru ne de çamuru
beraber kalacaktık hep ayakta
beraber baş koyacaktık her türlü zorluğa
beraber dal salacaktık sonsuzluğa
kış çok erken göstermişti yüzünü
kar atıyordu dallarımıza
ayırmaya niyetliydi sanki bizi
alabildiğine soğuk vuruyordu
sımsıkı sarıldığımız kollarımıza
hissetmiyorduk ne yağmuru ne karı ne soğuğu
sevgimiz ayakta tutuyordu bizi
umutlarımızdı sevgimizin filizi
önce yağmur anladı ayıramayacağını
sonra kar, çamur...
yaza dönmüştü kışımız
son bulmuştu kışla savaşımız
kalmamıştı artık engel
iki kumru konuyordu üzerimize
aşk, bir masal gibi
anlattıkları hikayelerdi gecelerce
ve bir gün ansızın bir yaz yağmuruna yakalandık
şaşkındık...
uzatamadık ellerimizi birbirimize
sahip çıkamadık umutlarla büyüttüğümüz sevgimize
kırdı dallarımızı yaz yağmuru
savurdu iki ayrı yana
savurdu iki ayrı dünyaya
böyle mi olacaktı sonumuz?
böyle ansızın mı ayrılacaktı yolumuz?
mevsimlerdir bir haber yok senden
bir eser bile mi kalmadı o eşsiz sevginden.
kumrular bile ağlıyorlar artık
gelmiyorlar buralara
düşmüyorlar yollara, batmıyorlar ufuklara
beni ise hırçın bir rüzgar savurdu
sanki kıştan kalma öcünü alıyordu
soğuk dondurdu, yağmur çamur yordu
çaresiz bir halde ölümü bekliyorum bu tenha yerde
bir rüya gördüm dün
kumrular geliyordu hep birlikte umutlarıyla
bizi yeniden yeşerteceğini sandıkları bulutlarıyla
ağızlarına bir dal almışlar getiriyorlardı
sanki kansız kalmış iliklerime kan yetiriyorlardı
dayanır mıydı ki bu yorgun yüreğim buna?
bir adım önlerinde ecel,
sana adanmış bir ömrü bitiriyorlardı.
kelimelerin anlamı yok şimdi
ne nefret ne de sevgi bu içimdeki
yalnızca o tebessümün duruyor gülüşündeki
şafak sayıyorum artık mahşere
geri dirileceğim binlere
eğer dönebilirsem o eski günlere
asırlık yalnız bir çınar olup
yıllara meydan okuyup
nam salacağım dillere...