Yaz ve güz... Şiiri - Mehmet Tunçer 1

Yazın..
Tohum toprağa sarılır
Yaprak dala
Kardelenler aşktan yorgun
Uykudadırlar...
Pencereler gerisinde camgüzelleri
Buğulu camlara özlemlerini yazarlar
Oklanmış kalplerden kan damlar...
Güzün..
Ne dal üzgün
Ne esen yel pişman
Nede yaprak küskündür
Bilirler..
Zamanıdır...
Ama
Kopmaz duygu yaşamdan
Çiçekler,yapraklar....
....Ve hatta böcekler,kuşlar
Anlatamazlar belki biz insanlar gibi
Nefeslendikçe,
Yaşadıkça hep bizimle yaşar...