- sistemimde bütün değerlerin sıfırlandığı o gün...
bu gece, bütün yalnızlıklarımın üstüne adresini yazdım
hepsi katar-katar kanatlanıp, sana doğru uçtular bile.
baş başa kalabilmem için seninle, var mıydı başka çare
canımın içi.., varsa hadi sen söyle…
...,
- zaman şalterini tutuyoruz, elin-elimin üstünde...
haydi, şimdi sen de benimle dene, inan o kadar kolay ki.
önce firarın cazibesini anlat, saatlerindeki yelkovanlara
ve sakla onların hepsini, yelkovan kuşlarının kanatlarına
ama.., arkalarından sakın bakma…
sonra sırala akrepleri karşına, onlara intihar dersleri ver
seyret kafalarındaki yaşam çarkına, akıtırlarken zehirlerini
ve duran zamanın üstüne, kör bir düğüm at gelinlik telini
büyünüz işte böyle bozulur.., der gibi…
,
-sonra beraber izleyelim, bakalım neler olacak...
/bundan sonrasında sıra, kâinatın bize yer açmasına gelir
gözlerimizin içinden geçer, yıldızların denize inişi tek- tek
son vuslat masalının ilk hecesinde, heyecanla iç çekerek
derin-derin.., deniz gibi titreyerek…/
,
-merhaba demek için sana, ayağa kalkıyorum...
şimdi, yönü rüzgara karşı güvertede, geçip otur karşıma
tadı iyot rüzgarlar ol-dol içime, denizden çıkıp gelmişsin.
bütün yıldızlar saçında toplanmış, sanki güneşin resmisin
öyle güzelsin ki canımın içi, öyle güzelsin…
bu merhabamızın adı, yaz sıcağında kışa hazırlık olsun
yüreklerimiz içinde kök salsın, kardelen tohumlarımız
hayal ya da düşlerde, sonsuzluğa akıp giderken aşkımız
gün gelir bahar olur, her şeyi gerçek yaşarız…
...,
-hadi şimdi sarıl bana sımsıkı, öylece uyuyalım...
bıyığımın altında yirmidört ayar mutluluk, nasıl keyifliyim
yatağım anason yaprağı, ter damlasa üstüme bembeyaz.
bir sarhoşluk uykusunun öncesiyim, yoksa geçer mi bu yaz
hadi, sen de uyu benimle, uyu biraz…
Kayıt Tarihi : 23.6.2014 08:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne de mevsim nedir tanımayan aylak papatyası.
Bir gün merakıma engel olamayıp bütün yasakları aşarak havuza ulaştım.
dünya benim olmuştu, zaten mutluluk oyunu oynamaktı en iyi yapabildiğim.
bir de havuzun zalim bekçisine yakalanmasam her şey daha güzel olacaktı ya…
bu doğal havuzu çepeçevre kuşatan 'Akşam Sefası' çiçekleriyle dertleşecektim.
İşte sihir denen şeyi o çiçeklerle tanıdım, belki de şiiri.
Az kalsın unutacaktım, çevreye bakınca göz alabildiğine yeşillik doluydu, sanki
Tüm doğa yeşil olmak yoluna ağımsızlıklarını ilan etmişlerdi de biz geç kalmıştık
fark etmekte diye düşündüm.
Ayçiçeklerini didikleyen arılar ordusundan uzak dur diye tembihlemiştin annem,
bu öğüdü tuttum elbet tuttum ama komşu teyzenin yeni çıkan “arı oğulu “ nu tünedikleri
Çam ağacından almasına yardım etmemi rica etmesi ve bütün arıların yüzüme
üşüşmesinden sonra yüzüm ay parçası gibi güzelleşince.
Onların yani “Akşam Sefası Çiçekleri”nin gizli dünyasını keşfetmek için kaç kez
nöbet tutmuştum, kaç sabah güneşin gülümsemesiyle boyun büküşlerini izlemiştim...
Sabah olur olmaz uykuya dalışlarını…
Bana da uyu derlerdi sanki böylece, hadi uyu biz çiçekliğimizi,
sen de çocukluğunu…. Yaşayalım gönlümüzce…
Sonra havuzdaki yosunlardan bir şey zıpladı yukarıya doğru ve tüm büyü bozuldu...
Belki bozulmadı da ertelendi sonsuzluğa...
Müthiş güzellikte bir şiirdi, sonsuz kutluyorum sayın ÇEŞTEPE...
TÜM YORUMLAR (78)