sen kıraç toprağın açelyası
doğduğun yerlerde çiçek açmazken ilk sen kucakladın güneşi
umutsuzluğun yerine dizdim umutları ardı sıra,kar beyazı kağıtlara.
sitemin işçi kadınıma,isyanın kefenin yakasına oldukça
dökülmeyecek eylülün yaz sıvası
çiçekten bir halka takmasalarda boynuna...cumhuriyet
Kayıt Tarihi : 28.6.2000 20:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!