Güneş gömülüp gitmişti..
Çözülüp başka bir mevsime doğru..
Ürkek ve çekingendi zaman,sana denk geldiğim an..
Gözlerin şaşkın,ben şaşkın..
Ekru buğusu kaldı yanaklarının,
Işığa döndün çiçek açtın..
Rüzgar gülleri gölgesinde türemiş marazların
Kim üşüttü, kim unuttu seni bu kadar?
Su serpiyorum yapraklarına,merhem olsun..
Koparmayacağım seni dallarından,
Ürkme,koparmayacağım..
Penceremde karanlık,kasım sürgünü dört yan..
ve siyah damarlı tomurcuklar..
Allah kötü günler hatırına yolladı seni bana
Hangi baharın neslindensin?
Toprak ana nerede doğurdu seni?
Gül narini bir çiçeği..
Çürümüş mü dalında?
Göçmüş mü topraktan?
Yalnızlık çoğalırdı yalnızlık içinden..
Bir kokulu bahçe oldun,seni koynuma koydum..
Hangi çiçek senin kadar asi,
hangi çiçek senin kadar hür?
Sen bir yaz çiçeği,
tüyden ince bir serçe..
Dağların,ormanların çiçek pasajı senin..
Doğrultmak için mükemmel kusursuzluktaki bir kusuru
Tuttun yüreğimin orta yerinde açtın..
#dezen (yaz çiçeği)
Kayıt Tarihi : 19.11.2017 11:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!