Yaylada Üç Gece Kaldık Şiiri - Salim Erben

Sımsıcak bir özlemle gelecektim sana
Kuşlar gibi süzülecektim pınarlara
Yorgunluk çıkaracaktım sol yanında
Nefesini nefesime karıştırıp
İçime çekecektim
İlk gecemiz olacaktı çifte pınarda
Başım göğe değecekti
Yürek kanatlarını okşayacaktım
Kimseler görmeyecekti
Kahkahalı gülüşlerin sığmayacaktı
Başı alpürçek dağlarda
Şimdi
Bir yanım acılar büyütür
Bir yanım ödünç aşklar gibi
Ayağıma giyindiğim çarıkla
Gideyim gideyim diyordum
Çıkamıyorum menzilinden
Hani neydi o sözün
Bütün aşkların kara yüzünü
Gecenin alacasından soracaktık
Yıldızlardan yön bulacaktık
Ben her sabah saçlarını tararken
Sen
Kulağıma türkünü fısıldayacaktın
Sarıp sesinin tellerini benliğime
Yorgan misali örtünecektim
Etrafında koyun kuzu dolacaktı
Söğütcükte ki çoban bağıracaktı
Kara çamurluk da cennet pınarı
Böyle susuz kalmamıştı
İçimde gezinen sesiz sancılarım..
Demem o ki
Biz dağı dağ gibi sevdik
Yaylaya yurt yuva dendik
Anca üç gece kalabildik
Sevdası bitmiyordu
Gözleri gözlerimden gitmiyordu
Dördüncü geceyi hamamda sabahladık
Bilen bilmeyen bizi ayıpladı
Herhalde biz uzaydan gelmemiştik
Bizde doğma büyüme bu köydendik
Hiç kimse yüzümüze bakmadı
Selam verdik selamı almadı
Hoş geldin diyecek
Uzanan bir dost eli olmadı