Kara kıl çadırı obaya kurar,
Yaylada dolaşıp gezer yörükler.
Ala çuvallarda pusatlar durar,
Yere kilim serip yazar yörükler.
Dağlarda yaşamak onurdur onur
Ülkede yörüğe göçebe denir.
Kazanlara sütler süzülüp konur,
Ocak için çukur kazar yörükler.
Seher vakti dağın yolunu tutar,
Gün battığı zaman çadırda yatar.
Koyunu keçiyi önüne katar,
Dağ başına doğru uzar yörükler.
Tepeye çıkarak sürüye bakar,
Kaval çalıp dağda bir türkü çeker.
Eğeri vurdu mu gezmeye çıkar,
Atın ayağını çözer yörükler.
Yusuf ile gelen koyunu sağar,
Sağdığı sütleri bakraca koyar.
Bişekle kovanda yoğurdu yayar,
Ak kesede ayran süzer yörükler.
Kayıt Tarihi : 31.10.2011 19:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!