Bahar zamanıdır şimdi.
Yayla göç çiçeği zamanı
Portakallar çiçeği burnunda gelinlik kız…
Nisan yağmurlarıyla yıkanırken şehirler
Birden köy kasababalar yaptım göç çiçeklerinden
Özgürlük şarkıları söylesin diye,
İçinde güneş saçlı çocuklar büyüttüm
Tuttum un ufak ettim geceyi
Yayla yollarını göç çiçekleriyle donatarak,
Mumlar yaktım karanlığın en ücra köşelerine.
Akşamlar toprğı sarmalayan gül kurusu rengine bürünür,
Nisan yağmurları düşünce yeryüzüne,
Yayla düşlerine uyanırdı insanlar
Bilirim büyüklerin çocuk gülüşlerinde saklıdır her şey…
Varla yok arasında bir tutam yaşama tutunur gülüşleri
Yolla kelebeklerin tül kanatlarına şiirler yazmaya benzerdi
Çocukların masum düşleri yağmurla ıslanırdı
Sonbahara dair şiirleri yazarken
Düş bitti dedi büyükler.
Hatice Elveren Peköz
---
Kayıt Tarihi : 10.12.2017 16:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Elveren Peköz](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/10/yayla-zamani-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!