Uşaq vaxtı tez tez yıxılardım
dizim sıyrılardı,
Ellerim yaralanardı,
ya da şüşe keserdi.
Biraz ağrıyar,
sonra unudub oynayan uşaqlara qoşulardım.
Anama demezdim,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Dün, dizim yaralanırdı..
Çocuklara bakarken, onlarla uğraşırken..
Şimdi "kalbim" yaralanıyor...
Demiyorum ama anlar anam...
Hanım..
İyi ki anam var, beni anlayan.....
Der gibi şiir..
Ve yine "yahşi..."
Kutlarım Halide Hanım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta