Uşaq vaxtı tez tez yıxılardım
dizim sıyrılardı,
Ellerim yaralanardı,
ya da şüşe keserdi.
Biraz ağrıyar,
sonra unudub oynayan uşaqlara qoşulardım.
Anama demezdim,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Dün, dizim yaralanırdı..
Çocuklara bakarken, onlarla uğraşırken..
Şimdi "kalbim" yaralanıyor...
Demiyorum ama anlar anam...
Hanım..
İyi ki anam var, beni anlayan.....
Der gibi şiir..
Ve yine "yahşi..."
Kutlarım Halide Hanım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta