Okulda tenefüslerde gözlerim sana çarpıyor...
Belkide çarpan gözlerim değildir!
Yüreğimdir..yüreğim.
Okul aşkım!
Ders aralarında seni düşünüyor,
Bir sayfayı doldurmak...
Nekadar sürer söyle!
Yalan bir dünyada yaşamak için...
Ne gerekir bana söyle!
Kalbindeki acıyımı yoksa?
çokmu küçüktüm ufuğu göremeyecek kadar,
çok mu aptaldım yürüyemeyecek kadar,
çok mu uzundu ömrum sölye...
sahte yüzlerinizi görene kadar..
sahteydi sizle yasadigim anlar...
Şehrin ışıkları büyülüyor içimdeki beni,
Her geçen gün ağlıyorum baktıkça seni,
Bir şarkı çalıyor arkamda,
İsmini bile bilmiyorum inan...
Ağlamak işte,İnsanların keşfi.
Kayan bir yıldızın selamıydı bize verilen,
Parıldayan ateş böcekleriydi bize ''aşk'' yolunu gosteren..
Bizi her daim güldüren olumsuz siyah bir gökyüzü,
Ve bizi yine üzen olumsuzlukların sahibi bir siyahtı.
Görünmediği gibi arkasında bir tiyatro oynardi,
Bazen değiştirmek gerekiyor..Bazı şeyleri,
Mesela bizi,veya herkezi!
Unutmak bile buna dahil..Yeniden başlamak için...
Alışmaktan vazgeçmek zor..
Senden vazgeçmekte, sana alışmakta
Eskide kaldın,Geçmiş bir hatıra...
Baktıkça icim acıyor,Yalnız bir satır hala!
Devamınımı yazmak gerekir,Onu yaşadıkça?
Tutan kimki? Kalkmaya çalışıyorum hala...
Toplumun arasında yalnız bir benmi?
Neden bakıyorumki gökyüzüne?
Dünya bukadar kirliyken,
Sen yanımda yokken,
Ben ölmeyi dilemişim sevgilim...
Neden intihar etmiyorumki?
Dik durmaya çalış çocuk!
Sınırlarını aşarak,engelerden kurtularak.
Bu dünyayı tanımaya çalış...
Benliğini kaybetmeden aynı yolda saparak.
Sana vuranlara vurma,Onlara acı!
Aşkların en güzeli,başuçumda..
Bana bak diyor! Ağlanıyor resmen..ynımda.
Gözlerimi kapıyorum hemen...
Kıyamıyorumki...Ona.
Gözleri parıldıyor,konuşurmuşcasına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!