26.05.00
yavuzcuğum ömür bitince cendere düşüyor kırılıyor. Balık özgür bir son nefes alıyor.
Herşey zordu. Seni sevdiğimi söylemeyi öğrenemedim. Herşey çabuk bitti. Işte şimdi tek başına öksürüyorsun tek başına şiş eklemlerine sızısına terine kokusuna dayanıyorsun. Buluşucaz ama hastane eşiklerinde toprakta nefeste terde tende güneşte.
Hiç düşmedim sendelemedim arkamdaydın.
Şimdi düşüyor muyum sendeleliyor muyum bilmiyorum. Sen konuşuyorsun gibi söylüyorum dinliyorum kendime.
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta