Yavuz Özdemir Şiirleri - Şair Yavuz Özdemir

Yavuz Özdemir

Bir sonbahar akşamıydı.
Soğuk ve tahta bir bankta oturuyordun,
Aylardan da eylül,
Islanmıştın birde,
Üstündeki göğü kim ağlattı çocuk?
Habersizdin,

Devamını Oku
Yavuz Özdemir

Şimdi seni daha çok,
Daha çok sevmeliyim.
O kadar çok sevmeliyim ki,
Ateş pervaneye darılsın.
Etrafında gezinmek de yetmez,
İçine girmeliyim ateşin.

Devamını Oku
Yavuz Özdemir

Genciz
Sığmıyor yüreğimiz göğsümüze,
Bu heycan,
Bu hırs,
Bundandır düşünmeden yaşayışımız,
Hayat yanı basımızda,

Devamını Oku
Yavuz Özdemir

Sonunu yazamadığım tek şiir,
Yürüyüpte bitmeyen tek yol
Sensin…
Başlayıpta biteremediğim
Sonu başı karışmış bir hikaye…
Ne varlığın yetiyor,

Devamını Oku
Yavuz Özdemir

Umutsuzluğum,
Bıkmışlığım,
Boşvermişliğim,
Suskunluğum,
Nasıl başedilir ki,
Varken yokluğun…

Devamını Oku
Yavuz Özdemir

Oy gelinim,
Oy sevdiğim,
Ne demeli şimdi,
Neye yormalı ihanetini,
En iyi nasıl tanımlayabilirim?
İhanet üçüncü bir kişi mi?

Devamını Oku
Yavuz Özdemir

Ben gece yaşar,
Gece ölürüm…
Gündüzleri düşün ömrümden
Bir suikastin talihsiz kurbanıyım
Azmetiren sen,
Vuran sözlerin…

Devamını Oku
Yavuz Özdemir

Yokluğun beni adam etti,
Yokluğun beni şair etti,
Yere batsın adamlığımda şairliğimde,
Yokluğun beni benden etti.

Devamını Oku
Yavuz Özdemir

O zavallı bir şeytandı,
Yalnız kendine düşmandı,
Şeytan bir meleğe sevdalandı,
Sevdası da sevdaydı,
İyi göründü ve sevdi,
Şeytan durdu,

Devamını Oku
Yavuz Özdemir

Çatlayan tohumdan fışkıran fidanlar kadar gençsin.
Ilık rüzgarlarla, berrak aydınlıklarda;
Boy verecek ve günler göreceksin.
Çiçekler açacaksın;
Beyaz badem çiçekleri
Ki onlar kadar güzelsin.

Devamını Oku