Bilmesek de anlarız, çok açıktır;
Bu yavşaklar, yavşakça dil konuşur!
Sanmayın bu evrensel bir lisandır;
Yavşaklar bilir, yavşaklar konuşur.
Yavşaklar yalan söyler hayasızca,
Yüzleri meşin, kızarmaz ayrıca…
Çünkü lisanı uygundur, yavşakça…
Yavşaklar hep bildiğini konuşur.
Yalan söylerken girerler çamura,
Her haltı yerken olmazlar maskara(!)
Doğru söyleseler de ara sıra
Yavşaklar hep dolanarak konuşur.
Yavşaklarda olmaz vicdan, empati,
Ego tavan, ezer geçer herkesi,
Dil güç verir, yoktur geri vitesi,
Yavşaklar hep çıkarına konuşur.
Anlamak kolay, konuşmak zordur,
Pratik yapsan da, öğrenmek zordur,
Her yer oynayacak, bu daha zordur,
Yavşaklar hep salınarak konuşur.
Bulamoğlu sen çok yavşaklar gördün,
Zorlansan da hepsini tek tek çözdün,
Tutarsız olanları hepten gömdün,
Yavşaklar densiz, tutarsız konuşur…
Şile/11.08.2025
Mustafa BulanKayıt Tarihi : 11.8.2025 07:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!