Yaş geçti elli beşi, baktık ardından
Kim der elli beş yolun yarısı eder?
Kayıp gitti ellerimizin altından
“Delikanlılık çağından kalan cevher.”
Alışınca pek umursamıyor insan
Her yanına yağan bembeyaz karları.
Hatırlatır hep gönüllerde yaşayan
Büyük şairin ölümsüz mısraları.
Bir geriye dönsek görürüz mazide
Dante gibi derin hesap yapanları.
Yaşarken baharını otuz beşinde
Şairin de vardı büyük hesapları.
Ve mısralara dökerken bu sözleri
Sandı otuz beş yolun yarısı eder…
Geç kalmıştı ölümsüzlüğün şairi
Şiirden öte sanki senet düzenler.
Bazen yanılırsın, karışır hesaplar
Dante gibi varamazsın yetmişine.
Erken yarılanır umut dolu yıllar
Azrail akit yapmaz, bakar işine!
Herkes ömür yolunda hesap yapmasın
Sayılar durur şu diller dönmeyince!
Kimse ömür yolunu sonsuz sanmasın
Mizan kapanmaz makbere girmeyince!
İnsan ölümüne tapar rakamlara
Bazen o yarılar varmaz otuz beşe!
Hesap üstüne hesap, bakmaz karara
Karar verilir, ulaşamaz yetmişe!
İnsan gelince yarısına bu yolun
Keşke geriye bir sayım başlamasa...
İster otuz beş, ister elli beş olsun
Her yolun sonu bir tamama ulaşsa.
Şu ömür yoluna döşenen taşların
Umut yolcuları üstünden geçerken
Basınca hemen yerinden oynamasın,
Çamura girmesin ayaklar yürürken!
Pendik/03.06.2022
Mustafa BulanKayıt Tarihi : 3.6.2022 12:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!