Yaş Elli Beş Yolun Neresi?

Yaş geçti elli beşi, baktık ardından!
Kim der elli beş yolun yarısı eder?
Kayıp gitti ellerimizin altından
“Delikanlılık çağından kalan cevher.”

Alışınca pek umursamıyor insan
Her yanına yağan bembeyaz karları.
Hatırlatır hep gönüllerde yaşayan
Büyük şairin ölümsüz mısraları.

Bir geriye dönsek görürüz mazide
Dante gibi derin hesap yapanları.
Yaşarken baharını otuz beşinde
Şairin de vardı büyük umutları.

Ve mısralara dökerken bu sözleri
Sandı otuz beş yolun yarısı eder…
Geç kalmıştı ölümsüzlüğün şairi.
Şiirden öte sanki senet düzenler.

Bazen yanılırsın, karışır hesaplar.
Dante gibi varamazsın yetmişine.
Erken yarılanır umut dolu yıllar...
Azrail akit yapmaz, bakar işine!

Herkes ömür yolunda hesap yapmasın!
Sayılar durur şu diller dönmeyince!
Kimse ömür yolunu sonsuz sanmasın;
Mizan kapanmaz makbere girmeyince!

İnsan ölümüne tapar rakamlara.
Bazen o yarılar varmaz otuz beşe.
Hesap üstüne hesap, bakmaz karara!
Karar verilmiş, ulaşamaz yetmişe!

İnsan gelince yarısına bu yolun
Keşke geriye bir sayım başlamasa...
İster otuz beş, ister elli beş olsun
Her yolun sonu bir tamama ulaşsa.

Şu ömür yoluna döşenen taşların
Umut yolcuları geçerken üstünden
Basınca sakın yerinden oynamasın.
Yoksa çamurları sıçratır yerinden…

Pendik/03.06.2022