Yavşak Yalaka Şiiri - Mahmut Nebi Kaya

Mısralarda dolaşırken
Rastlıyorum Can YÜCEL ile Neyzen TEVFİK'E.
Neyzen:
Ney çalıyordu,
Can YÜCEL :
Yavşak- yalakalara küfür etmeninin haysiyetinde.
Ben ne küfür etmenin haysiyetine inanıyordum
ne de kutsiyetine...

Sonra yavşak- yalakanın biri
menfaatlerini tüm kutsalların üstünde tutma gayretinde
yalan yere yüzümüze gülme derdinde.
Yalancı bir gülücük de
bir hak gasbı ..
Bir tiksinti,
Bir tiksinti...
'Rezilliğin bini bir para idi.'
Neyzen elindeki neyi fırlattı,
Sanki yavşak- yalakanın üzerine
köpek kusmuş idi.

Sonsuz zaman
ve sonsuz mekan içinde
yavşak- yalakaları bir araya getirme imkanı yoktu.
Can YÜCEL ve Neyzen TEVFİK,
haysiyetsizlere
küfür etmenin gıyabında durdu.
Ben hala küfür etmenin kutsiyetine
inanmıyorum;
söz konusu yalakalar olunca
Ben küfür etmenin haysiyetine inanmaya başladım