Yavşak Şiiri - Mehdi Anlaroğlu

Karanlığın aydınlığa yenileceği saatlerde gitti küçük aşk
Gözlerinde kırılmış bir yaşamın ince sızısı
Alnında ihanet yemiş bir kadının kara yazısı
Vakit ise,
Vakit ise, yeni bir günün hemen öncesiydi…

Yaralıydı…

Duyguları firar etmişti hücrelerinden
Ve nerden çıktığı belli olmayan
Binlerce mermi geliyordu üzerine
İstikametleri belli olmayan…

Yarınlarına baktı şöyle alaycı bir gülümsemeyle
Yarınları, eğdiler başlarını önlerine
Ne diyebilirlerdi ki?

Söyleyemezlerdi yaşayacaklarını
dengeleri değiştiremezlerdi

Sonra dönüp, son kez geçmişine baktı yere düşerken
Anlatılan geleceğin güzelliklerine aldanarak yürüdü
Başka çaresi de yoktu aslında
Yenilmişti,
Yıkılmıştı,
Ve kızgında hiç kızmadığı kadar
Nerden bilebilirdi ki, çizilen senaryoda verilen rolü?
Işıklara kandı,
Kahkahalara aldandı küçük aşk
Hem, arkasından en yakın arkadaşları elleriyle tempo tutuyorlardı

şak…şak..

Artist olmayacaktı belki ama
Bedenini emecekti bir süre bir yavşak…