Silinir çocuğum sen güldüğünde
Ruhumun en ucra köşesindeki kederler bile
Açar gönlümde renk renk güller çiçekler
Konar güllere busenle kelebekler.
“Gül”sün çocuğum koklamaya kıyamadığım
Bir lutufsun Rabbimden en güzel emanet
Bir nursun dünyamı aydınlatan.
En güzel duyguları tattırdın ya cömertçe
Fethettin benliğimi boğdun beni sevince
Kevser misali bol ve bereketli
Şebnem tanesi kadar temiz ve berrak
Bir kucak sevgisin sen kollarımda
Uzat ellerini semaya uzat çocuğum
Dile rabbinden hep en hayırlıyı
Koy alnını secdeye daim hakkıyla
Korun, tüm kötülüklerden Rabbimin müjdesiyle
Gülsün her an yüzün, uğramasın keder gölgene bile.
Selva ZeyveliKayıt Tarihi : 28.1.2002 19:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selva Zeyveli](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/01/28/yavruma-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)