Yavrum'a Şiiri - Salih Melikoğlu

Zamanı tutamıyorum, affet yavrum
Lakin en dönülmez yeminler gibi tutuyorum ellerini
Şu hayat kavgasından seni düşünerek çıkıyorum dipdiri
Baba deyişin yavrum
kamçılıyor yaşama sevincimi
Doğduğunda kulağına
merhamet diye fısıldadım ismini
Yağmur gibi ol yavrum
susamışdan esirgeme kendini

Gözlerin gece gibi, zindan yavrum
Ben o zindana bin yıl kilitlerim kendimi
Özgürlük de neymiş
Ben bunca yıl
kaburgalarımın arasında büyüttüm yüreğimi

Baban, senin yavrun farzet, yavrum
Kucakla yüreğimi taşı serin baharlarına
Baba de yavrum, düşersem
derman gelsin ayaklarıma
Sesinden göç edip de kuşlar
Konsun kulaklarıma
Ah yavrum sana baktıkça sayısız umut iniyor damarlarıma
Toprak gibi ağır ol yavrum
Sar köklerini sana uzanana

Saçların toprağımıza ekilmiş başak, umut yavrum
Saçların hırçın dikenler gibi
kanatsa da avuçlarımı
Ah demek de neymiş
Ben bunca yıl sabırla biledim acılarımı

Sana kır kokulu sabahlar bırakamadım yavrum
Lakin gecelerle yaşıt hasret kokulu şiirler büyütüyorum
Sen baba deyince yavrum
Babası oluyorum bütün yavruların
Süzülüyorum içinde merhamet taşınan rüzgarların
Ben senin dağınsam ah yavrum
Sen benim yolumsun, ferhadımsın, sevdamsın

Avuçların,
okyanuslar gibi yavrum
Sonsuz ve derin kuyular gibi
Ah yusuf olurum yavrum
Düşsem avuçlarına belki
Rahatlıkta neymiş
Neymiş uyku
Ben en son anamın ninnisinde yummuştum gözlerimi