Yavrularım Şiiri - Şükran Çamoğlu

Yıkılmış bir yuvanın enkazıyım şimdi ben
Yavrularım gitmiyor gözlerimin önünden
Yabancı bir kadına nasıl ana desinler
Daha onlar küçücük anlamazlar dilinden
Çok yalvardım hakime beni hiç dinlemedi
Babaları zenginmiş ona veririm dedi
Beş paranın uğruna günahımıza girdi
Ne göz yaşımı gördü ne perişan halimi
Sönmüş ocağımın yanan külleri
Yıkılan yuvamın gonca gülleri
Koklamak istiyor canım sizleri
Dua edin kavuşmamız tez olsun
Çaresizim gelmez bir şey elimden
Dökülecek yaş kalmadı gözümden
Ana yavrusunu atmaz özünden
Ne olur kavuştur yarab bizleri
Sarı gülüm, mor menekşem,al lalem
Verseler dünyayı yine değişmem
Kaderime küsüp ettiysem sitem
Yarab ağlattığın yeter bizleri