Yavru Vatanım Şiiri - Sevinç Kavuk

Yüce Türk Milleti ruhuyla sana yavru vatanım diyen
Türkiye’mizin ana kokusuyla sen o güzel yurdusun
Hangi dil hangi yürek konuşuyorsa da hakkında
Sana kader yılıştırılmaz vatan bütünlüğü sağ daha
Benim eğilmeden başım senin bahtın solmayacak
Sesini duy incinme yüreğinde müsterih ol dik dur

Kişi cahil olmayabilir seçilmiş olduğu da doğaldır
Diplomasi cehalet sergisine cüret doğallığa aykırılıktır
Seçtiysem hâlâ ‘söz hakkı benimdir sadece’ demektir
Dilini o kunuşturana cehaltini de pazarlatırım anana
Yavru aşkı esirgeyen yüreği kendi evinde oynattırmaya
İdare emaneti başına mı vurdu ey sefil, emanet o, anla

Şerrini taşıma hesabı dürmek azizliktir haddi aşanlara
Yavrumu almayın diye vakit harcamam ben ağlamaya
Adımı ‘Çılgın Türkler’ olarak aldım asırlardan asırlara
Sınırını çılgınlığım kendisi biliyor onu sen bana sorma
Sesini duy incitme yürekleri ihbara tenezzül tanımazlıktır
Durduğun mekanda aşk ve iman sağlığı, buna teminattır

Ya diline hakim ol ya aklına hatırlatılacak bu usu doldur
Ya eceline müsterih olmaya hazırlan ister meslek adına
İster yaşam için ahlak bozuntusu damgasını taşı alnında
Paşa gönlüne kimse karışamaz hürsün hürce kararları al
Bozgun ruhunu kusacak yavru kucakları aranma be sefil
Bu günden sonra insan ol demeye de sanki gerek var da

Mayıs 2007

Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti yavru vatanım
İçinin sesini duy incinme yüreğinde müsterih ol dik dur
Biz zoru aşmayı adımlayan insanlık onurlarıyız
Sabrı yetmiş değil beş bin yıla da sığdıran vicdanımız var....
Üç kuruşluk ruhlulukları coşuyorlar akıllarınca
İçime ağlar, aşkı gözlerimle parlarım, dalgalanır bayrağım