9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Camiden çıkıyordum sabahleyin ezan zamanı,
Ayırt edebiliyordum kapkara yavru kedi...
Anladım can veriyordu, sardım haneye bildirdim,
Dil ve ağız mosmordu, vücudu buz gibi antipatik...
Görmemeyi diliyordu, durgun biçimde,
Belli ki can veriyordu, kum yüzeyine yaslandı...
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta