Yavaş git Akrep koşma yelkovanın peşinden

Sevdiğim insanların gözyaşında boğuluyorum..
Çaresizce eriyorlar gözlerimin önünde , çırpınıyor tüm kelimeler,
Hiç bir lügata sığmıyor acı denilen zehir
İçten içe yavaş yavaş benide öldürüyor da gıkım çıkmıyor..

Şen şakrak kahkahaların arasında vuruyor geçmiş kalbime,ardından tokat misali erimiş solgun benizlerde sendeliyor bugünler ,buğulanmış anıların gölgesinde

Hafızam yok sayıyor tüm benizleri silinmeye yüz tutmuş,kapat diyor beynim kapat gözlerini kal geçmişteki mutlu gülüşlerde

Hüznüm ruhumu parçalıyor,oysa bir nefeste çıkmazmiydı ruh denilen ,
Parça parça kan kusar misali ,sanki ruhum çıkıyor da ,gıkım çıkmıyor ..! yutkunma olup kalakalıyor boğazımda son nefes ..

Zaman hırsızı çalıyor tüm karanlık kapılardan geçip güneşli günlerini
Ardından çıldırtan gerceklerde soluk soluğa sona yaklaşıyorsun

Rehberinde isimler birer mezar taşına dönüşüyor..
Resimler solgun benizlere...
Ahhh dünya ahh..durr..!
Yavaş git akrep, koşma peşinden yelkovanın
Kokusunu çekemedigim ,gül tenine buse olamadıgım sevgileri soldurma bir nefesle..

Ahhh geç kalmak yetisememek ve yarım yamalak tutunmak sana dünya..
Ahhh yangınlarda kaybolmak solan bakışlarda gozkapaklarindan inmek süzülmek kalbe dikenli bir tel gibi ..
Ahhh dünya durr durr
Yavaş git akrep koşma yelkovanın peşinde...
m.z