Yavan Yalanlar Üzerine Şiiri - Çizgili Mavi

İnsan bu;
yalan da söylemeliymiş bazen...
zıddına olsa bile; kuralların, kanunların
Öğrendim, sende öğrendim,
sana söyledim yalanlarımı...
"Sevmiyorum" derken yalandı, yalandım!
Seni bir ömür, bir yüzyıl
hatta belki binyıl beklemeye cehdetmişken,
kavuşmamız muhtemel bir evren yaratmışken ben...
beklemekten vazgeçmeliyiz dedin...
Üstelik beklemeye söz vermişken.
Yalandı seni sevmekten vazgeçişim,
yalandı içimden seni def edişim,
seni benliğime ben diye katmışken!
Yalandı; içimdeki seni terk edişim!

Ne kahvemin telvesinden gittin,
ne seni yazdığım kelimelerimden...
Ne kapatınca gözümü hayalin terk etti beni,
ne açınca gözümü seni görme umudum!
Diyor ya şarkıda "Terk etmedi Sevdaan Beni"
Terk etmedi beni sevdaan,
Yalnızca ben yok oldum!
Yavan bir yalan oldum...

İnsan yalan da söylemeliymiş bazen,
söyledim de...
Sana söyledim yalanlarımı; bitti dedim...
Bittim ben!
Biten sevdaan değil, umudum değil, hasretim, kederim değil!
Biten mecalim!