Yavan Davam...! Şiiri - Ramazan Kocapinar

Bir hasrettir bu, yutar durur beni,
Bak adım olmuş, gurbet sürgünü,
Savurup atar sanki sarhoş misali,
Doyduğumun, benim olsada tümü,
Bütün olanca nimeti önüme serili,
Ben doğduğuma çevirdim yönümü...

Haykırdıkça, gurbetten bir can,
inim inim inliyor, şimdi şu cihan,
Sevinçler katıklı, hüzünler yavan,
Ardımdaki gülüşler, davamda tavan...

Günübirlik, içim içime sığmayıp,
Bir illet yiyip, kemirsede özümü,
Yine de oysa umudu yitirmeyip,
Toprağa, taşla suya yazacağım,
Bıkmadan şimdiden son sözümü,
Harlı güneşte kavrularak düşsem,
Öldürüp çiğneseler korlu közümü,
Ben yine dikilip direnecek dirileceğim,
Gün yanığı kaplasada, şu pak yüzümü...

Haykırdıkça, gurbetten bir can,
inim inim inliyor, şimdi şu cihan,
Sevinçler katıklı, hüzünler yavan,
Ardımdaki gülüşler, davamda tavan...

Bazen yağmur doluyum, kar boran,
Fırtınalı şu gönül, yamanmı yaman,
Girdabın tufanında, yoktur hâl soran,
Acep niye bu sis, nedendir bu duman,
Madem gündüzler sizin, alın o zaman,
Yine sinsi sert geceler, gurbet el buhran...

Bir tunç gibi umutlarım, sağlammı sağlam;
Kirsiz katıksız berrak, benim yavan davam! ! !

BENiM... BENiM O YAVAN DAVAM

Gurbetten Bir CAN! / Gizemlikartal