yakamozla seviş ey yolcu, bu ilk emir
denizülke sessizliğinde açıldı ipek kanat
orfozun kuluçka yalnızlığına atıldı demir
lodosun kulaç alıştırmalarından daha rahat
gümüş ile kasırga, sanrı ile tanrı arasında
denizine tepsi gibi balkıyan dolunay
gününü doldurdu zeytin öpme kuyruğunda
sen bunu evcil güneşin emekliliğine say
küreklenen umutlara taşıdı yasını balçık
gözlerinde turfanda bir tufan provalanan
Karya’nın aşka karşılıksızlığını kamçıladık
şarap tasının dibine yapışmış katranından
bırak o taşralı zehir damarlarımızda uyusun
şarap diye yıllarca kendi kanımızı içtik
sen tutkulu şölen kalabalıklarına dulsun
sorusuz sorgusuz, yataktan yatağa geçtik
bizim de hakkımız olsun
biraz midye, biraz yosun
Kayıt Tarihi : 15.9.2018 17:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!