Yataksız Yorgansız Ömrüm

Yataksız, yorgansız ömrüm.
Güz mü geldi, benzin soldu.
Demiştim sana, güller karanfil kokmaz, ömrüm.

Niye kandın el sözüne?
Dönüp bir kere bakmadın kırdığın yere.
Benim neler çektiğimi kim bilir, ömrüm.
Ömrüm.

Acıyan yaralarıma ilaç olmadın sen.
Bir gün mutlu etmedin.
Eller gülerken hep ağlattın beni.
Neydi alıp veremediğin benle, ömrüm?
Canımı yoluna adamadım mı?
Gözlerim her gece ağlamadı mı?
Ne istedin benden, ömrüm?

Şimdi var ile yok arası bir yerdeyim.
Güldüğüm resimler solgun.
Saçıma dolan aklar hesap soruyor bana.
Günahım neydi, ömrüm?
Neydi benim?

Sen değil miydin yazımı kara yazan kalem?
Sen değil miydin başıma dolanan siyahî pusu?
Sen değil miydin, ulan, her gece acıları koynuma sokan?
Uslan be, uslan ömrüm.

Hani bu sondu, sevmek yoktu bir daha.
Neden gülümsüyor yüzüm?
Neden dönüyor başım?
Neden kelebekler uçuşuyor karnımda, neden ömrüm, neden?

Ah ömrüm, ah.
Mavilerimi kim çaldı?
Neden uslanmıyorsun, ömrüm, neden?
Sadece mutlu olmak istemiştim.
Günahım neydi benim, ömrüm?
Ömrüm.
Ömrüm.
03.08.2024 17:59