Ömrümü yazdım mumlar ve gözyaşlarıyla,
Yastık kılıflarım ve perdelerim var benim,
Doldurdum bazalara, kilitli dolaplarıma,
Üstünde yattığım kütüphanelerim var benim.
Bunca eserde tek bir kalem izi yoktur,
Eksiksiz olsa da noktası, virgülü, imlası.
Tek yüzden okunur, arka yüzü ak paktır.
Cömertce harcanmıştır, gözyaşı ve mum isi.
Uyumak için düşürmedim başımı yastığa,
Kılıfına yazmakta idim, derdimi kederimi,
Geç saatlerde keyif çatmadım aldırmayın ışığa,
Beyaz perdelere duman veriyordum geceleri,
Ardı sıra işaret parmağı ile desen desen,
Kimi zaman şiir yazdım, kimi zaman roman,
Hiç su yüzü görmemiş kılıfları bir görsen.
Kimi zaman sayfa oldular, kimi zaman gufran.
Güne kahvaltı ile başlamadım, basımda idim.
Bir elimde kılıf, bir elimde perde katladım,
Her birini bir güzel raflara yerleştirdim,
Şiir yazdım, roman yazdım kalem kullanmadım.
Ömer BAYCAN 13.12.2023
Kayıt Tarihi : 19.12.2023 12:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!