Yastayım Şiiri - Veysel Çakır

Bir akşam üstü gidiverdin buralardan sessizce.
Uzun uzun bakıverdim ardın sıra arkandan.
Yapayalnız kalıverdim zamansızın ansızın.
Diller sustu,şehir sustu,hayat sustu yastayım

Dolu dolu yaşıyorken gökkuşağı günleri.
Ben dikerdim sen sulardın bahçemizde gülleri.
Sen verirdin ben okşardım o yumuşak elleri.
Hayal oldu, hayal oldu senli geçen günlerim.

Bir tutkuydu senle olmak, senle tutmak hayatı.
Varlığınla güç verirdin şevk olurdun sen bana.
Hiçbir bağım yoktur artık bu sahtekar dünyayla.
Ufka daldım bakıyorum boş gözlerle boşluğa.