Tutkunu olduğum sevdaların üstünde tuttuğum dost
Selvi gibi uzayan bir zincirin halkasına takılan, takılana
Tanımsız kalmasın hecelerim cümlelerim yetersiz gelsede
Acısa da ölüm sancısa da gönül darbesiz olur mu hiç söyle dost
Postuna sarıldığım tilki gibi sarmalayanları da gördüm ahır ömürde
Cana can olup yüreğini kanatanı da ölmese de yüreği darağacına asan
Kayıp bıraktığım demetlerini toparlayıp saçının teline bağlayanı da gördüm
Affını dilediğim yaratandan kavuşmalarını beklediğim dost
Öfkesine maruz kaldığım sırtımdan vuruşlara inat pes etmek sizinim
Ürkek yaklaşımlarım olsa da yüreğim sergi dut dalı altında dökülür gibi dost
Sevimsiz gelmedi adımları hep içtendi yürektendi dileklerimdi yıldız kayışında
Savurgan değil yürek belki biraz unutkan onu da yaşlılığıma veriver dost
Titrek gelir belki sesim tereddüdü var sanılmasın doludur yürek sığmam sanma
Atışında nice dostlar nefes alır kıskanmayasın her köşem ayrı her demim taptazedir
Yürürken tökezlersem korkarım incinirsin ürkerim yara alırsın diye
Sebepsizliğime sebep dertlerime merhem gülüşüme tebessüm ederim dost
Zennehar Yılmaz
13.02.2012
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.