Bir gün,
Sizler de yaşlanacaksınız;
Titreyecek elleriniz,ayaklarınız
Az görecek gözleriniz,
Az duyacak kulaklarınız.
Uçan kuştan yardım umacaksınız,
Yerinizden kalkamadığınız zaman..
Çeşmeden bir kova su,
Bakkaldan bir somun ekmek
Getiriveren,
Ya bir çocuk,
Ya bir büyük,
Her kimse
Velinimetiniz olacak.
Hele;
Yemeğinizi pişiren,
Giysinizi,yıkayıp ütüleyen,
Sizi yıkayıp temizleyen
Ve,
Evinizi silip süpüren olursa
Dokunulmasın keyfinize..
Onlar
Baş tacınızdır sizin;
Eğer,
Kalbinizi incitmeden
Hizmet ediyorlar ise..
Elbette;
Yıllar önce
Bizler de çocuktuk,gençtik.
Sizler gibi,
Hep güldük,gezdik,eğlendik.
Tabii,eğlenirken de
Yaşlılarımızdan,hizmet ve saygımızı esirgemedik.
Hep,
Onların dualarıyla büyüdük,
Onların dualarıyla
Mutlandık,şereflendik.
Şimdi,
Sizlerden sevgi,saygı görüyor isek,
Onlara gösterdiğimiz sevgiden,saygıdandır..
Sizler de,
Bizlere gösterdiğiniz bu sıcak ilginin karşılığını
Yaşlandığınız zaman,
Göreceksiniz mutlaka,gelecek kuşaklardan.
Çünkü;
Bu seçkin halinizle,
Onlara iyi yönde örnek oluyorsunuz.
Sağ olunuz,sevgili evlatlarımız;
Bizleri,
Son derece mutlu ediyorsunuz.
Allah da sizleri mutlu etsin;
Sağlığınız,saygınlığınız ve başarınız
Hep artsın,
Hiç eksilmesin...
(AŞAĞIDAKİ RESİM:
Kayınvalidem merhume Arzu (Dölek) Burgutoğlu'nun,
1990'lı yıllarda Silifke'de kayınbiraderim Süleyman Dö
lek'in evi önünde (avlusunda) ,gelini Pembe Dölek ve
torunu M.Türkay Yalnız'la birlikte çektirdikleri bir anı resmi.)
Kayıt Tarihi : 27.11.2007 22:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!