Yaşlı Şehir Şiiri - Müzeyyen Parlak

Bu şehrin saçları beyazlamış
Barındıramaz artık beni
Tek kulağı sağır tek gözü kör
Görüp anlayamaz beni
Ne selamlarımı alır
Nede selam verir bana
Bembeyaz saçlarıyla sarar etrafımı
Göz yaşlarımı doldurup avucuna
Buz gibi su sanıpta
Kana kana içer hayatımı

Taş üzerinde taş yoktur bu şehrin
Benim evim taşların altında
Adi değil
Hayır
Asi bir yılanım
Su içene dokunmam
Hayran hayran bakarım
Aşık olurum su içenlere
Şelaleler altındaki,
Gizli hazinelerle donatırım dudaklarını
Yeterki değmesin o dudaklar
Yüzüne gülüp sırtına vuranlara

Biliyorum yaşayamam buralarda
Toz toz uçan hayatlarla
Gidiyorum bende uzaklara
Bulmamalı kimse beni
Anlamasın anlamasın, anlamasın kimse beni