Yaşlı Ölüm Şiiri - Hilmi Tanrıkulu

Yağmurlu ıslak bir gündü,
Yaşlı ihtiyar adam
Islak bankın üstünde üzgündü.
Sanki hiç istemediği bir gündü.

Yağmurlu bir gündü,
Hayata yenilmiş üzgündü.
İsteyerek bıraktığı göz yaşları
Buruşuk, çizgili, ölümü bekleyen suratından süzüldü.

Yağmurlu bir gündü,
Ekmek parası bekleyen ihtiyar,
Soğukta ıslanmaması için uğraştığı simitleriyle
Rüzgarın zoruyla tek başına üzüldü.

Yağmurlu bir gündü,
Denize baktı ve güldü,
İçinde buruk bir sevinçle;
Güzel şeylerde yaşadım diye düşündü.

Yağmurlu ıslak bir gündü,
Çenesinden yağmur damlaları süzüldü.
İncecik pantolonunun ısıtmadığı,
Çaresiz sıska bacakları üşüdü.

Yağmurlu bir gündü,
Soğuktan buğulanmış,
Camı çatlak eski gözlüklerini,
İstemeyerek düşürdü.

Yağmurlu bir gündü,
Hayatını yaşadı mı yaşayamadı mı?
O Ona hayatını yaşatmayanlara küsmüştü.
Son kez baktı sanki boğaza, üşüdü, büzüldü.

Yağmurlu bir gündü,
Sessizce tek başına,
Kimsenin haberi olamadan içi buruk, üzüntülü,
Öldü...