Yaşlı Olmak Şiiri - Vildan Altunbaş

Dişarıda güzel bir hava,
İçerdeki kasveti, sen! sarıp sarmala,
Ömrünü tamamlayama’dan düşmüş yatağa,
Sürekli ağlayan inleyen bir kadın.

Ne ölüp kurtulmak, ne ayağa kalkmak ümidi,
Çekilecek çilenin belkide böylesi!
Yaşlılık gelirken, getirir bin çeşit hastalık,
Hiç bir hekim kurtaramaz, ecelin tuttuğu eli.

Yaşlandıkça ölüme yaklaşılır sanılır,
Oysa bir çok genç, yarıyol da kalır,
Ölmek vakti gelmedi mi? , yüz yaşınıda geçersin,
Başkalarına muhtaç yaşamak istemezsin.

Abi' iken amca, baba'iken dede olmak,
Her zaman dilimine, bir güzellik kaptırmak,
Koştuğun yollarda yürümek, kalmak,
Her adımda sanki! nefes, nefes tıkanmak.

İster olsun beş tane ister on tane,
Ne kızın ne de oğlun, bakmaz ellerine düşünce,
Biri kavga çıkartır küser, öbürü evim dar der,
Sonunda yüklenilir bir kişinin üstüne.

Yıllar geçsede gelmez sırtında taşıdıkları,
Ne doğurduğu, öpüp kokladığı,
Hep yanında olan hiç tanımadığı,
Bir sınavı kaybediyor, çocukları, torunları.

Rabbim! sen düşürme kimseyi evladının eline,
Çekemez bir tek kişi, en iyisi bile! ,
Yapılan unutulur, iyilik sayılmasada gözlerinde,
Sen hasta yatanı ve ona bakanı,Cennette köşklerle saraylarla eyle.

11.04.2002
yazan; GölgeŞairi

....bir gün onların durduğu yerden hayata baktıklarında,onların evlatlarıda aynısını yapacak...(9 senedir felçli olan emine altunbaşa)