Yaşlı bir adamdı yetmişbeşinde,
Etrafına şöyle bir garip bakındı.
Ne fırtınalar olmuştu geçmişinde,
Şimdi ölüme günden güne yakındı.
Sanırım korkutmuyordu onu ölüm;
Sanırım mutlu gidecekti sevgiliye.
Bugüne kadar çektiği her zulüm,
Seviniyordu bitip tükenecek diye…
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 4.5.2006 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!