Yaşlı Beden Şiiri - Hüseyin Sığırtmaç

Hayat mı yıprattı neden durgunsun?
Deryalar mı yuttu nerden vurgunsun?
Yıldızlar mı aştın böyle yorgunsun?
Kafeste çırpınan keklik olmuşsun.

Felek pençesine yenik bedenin.
Rengin küle dönmüş, sönmüş alevin.
Derdine dermandın elin, alemin.
Okyanusta yanan kayık olmuşsun.

Suların kesilmiş solmuş yaprağın.
Rüzgarlar savurup gitmiş toprağın.
Saçların tarumar ermez tarağın.
Avcı elindeki geyik olmuşsun.

Muhtaçken etmezsin canına tasa.
Acele edersin durup ön safta?
Yaşlı bedenine yıl olur hafta.
Başlara taç iken ayak olmuşsun.

Derman yok dizinde eğilmez başın.
Gözünde tütüyor toprağın taşın.
Sığırtmaç’a elem, hüzün, bakışın.
Haberi beklenen peyik olmuşsun.