Terk edilmiş bir bank gibiyiz.
Üzerine isimlerimiz kazınmış.
Yaşanmışlıklarla beraber.
Biraz kahkaha sinmiş,
Eski yaşlı tahtalarına.
Biraz haylazlık,
Biraz çocukluk.
Hani hiç büyünmeyeninden.
Ve biraz da toz.
Sanki üzerinde hala,
Döküverdiğimiz gazoz.
İşte köşesi kırık,
Tüm kalpler gibi.
Tamiri imkansız,
Ama böylede sevilmiş,
Böylede güzel.
Paslanmış belki,
Onu bir arada tutan çivileri.
Ruhumuza kan salan,
Eski hatıralar gibi.
Bak senin adın hala okunaklı,
Benim kisi solgun biraz.
İhtiyacımız küçük bir çakı,
Haydi yeniden yaz.
Ekmek kırıntılarını toplayan kuşlar,
Hafif esen rüzgar,
Yaprakları kollayan güneş,
Ve senli bir koku.
Ne zaman geçsem bu hayalden,
Durur biraz seni izlerim.
Ne zaman yaşlı bir bank görsem,
Titrer bir hummalı gibi dizlerim.
Kayıt Tarihi : 20.10.2013 08:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!