Gün doğmaya başlamış, cansız bir ışık vurmuş kulübenin camına
Karanlık gök yavaşça kızıllaşırken kalkmış yaşlı balıkçı
Yüzündeki kırışıklıklar ve geçmişi ile, elleri nasırlı, yorgun
İskelede bağlı kayığına yürürken sadık dostu yanında
Bu kasabada yaşayan herkes bilir onun hikayesini ve saygı duyar
O da bunu bilir hatırasıyla ve efendiliği ile yaşar
Ne güldüğü görülmüştür ne de ağladığı isyanda etmemiştir
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
