Deli mayın bir koşturma içinde yetişmeye çalışırken zamana, işinden gücünden kendine ayırdığın sığınak misali alanlara, bir oh çekersin önce sırtın yumuşak yatağa değince.
Sonrasında dalar gözlerin tavana içinden yolcularsın hüzünleri farklı diyarlara.
Kendine bir albüm seçersin eşlik etsin dinginliğine, mırıldanırsın.
Sözler kulağa küpe iki damla yaştan fazlasına izin yok ona göre.
Geçiyor kara günler, karmaşaya bıraktığın bedenin de iyi oluyor.
Huzur hep içinde, güven eski haliyle bildiğin yerde.
İnandıklarını pekiştirmek için var başını yasladığın omuzlar.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta