Yaşlandıkça Şiiri - Erol Güngör

Bir düşünür;
“insan hayat yolunda ilerledikçe, daha fazla terk etmelidir” demiş..
Bence yaşlandıkça, yorgun düştükçe, bir çok şeye istek azaldıkça,
Yavaş yavaş bir çok şeyin değerinin azaldığını, öneminin kaybolduğunu,
Aslında her şeyin bir zamanı olduğunun bilinmesi gerektiğini anlatmış…

Her sevgi, her aşk da böyledir..
Gündemde iken kıymeti bilinmeli..
Her insan gönüllerde taht kurduğu yılları,
İyi değerlendirmeli, sevenini korumalı, gözetmeli,
Onunla mutluluğun keyfini yaşamalı,
Aramalı ki, aranmaya devam etmeli..
Kimseyi aramamak ve aranmamak,
İnzivaya çekilmek, hayata küsmek,
Bence yarı ölmek gibidir..
Tıpkı üstat besteci Selahattin Pınar’ın ünlü şarkısında anlatıldığı gibi:
“Ayrılık yarı ölmekmiş, o bir alevden gömlekmiş”….

Gün gelir, en sevdiğimiz, en sevildiğimiz yıllar, geride kalır..
Gündem değişir, zaman, akıl, fikir, başkalarının olur..
Yaşlandıkça ne eski gücümüz kalır, ne güzelliğimiz..
Bu gün, her zaman yarından daha güzeldir..
Hem yarını daha görmedik ki, bakalım görecek miyiz?

Ey tüm sevilenler, sevildiğiniz zamanlarda, sevmesini biliniz..
Bütün sevenlerinizi, canınız gibi koruyunuz, gözetiniz..
İhmal ederseniz, bir gün etrafınızda kimse kalmayabilir..
Gönül tahtındaki yerinizi, hiç kimseye kaptırmayınız..
Her zaman yerinizi almaya göz diken, birileri vardır..
Bence sizden değersiz birine bu tahtı kaptırmayınız..
Hem size, hem de sizi seven insana yazık olur…
Mevcut sevgi ve aşk, ziyan olmasın…

9.12.2007

Erol Güngör
Kayıt Tarihi : 8.12.2007 23:10:00