YAŞIYORUZ Ders ALMADAN Şiiri - Ramazan K ...

Yaşamayız gereğini,
Eğdik dünya direğini,
Büktük merdin bileğini,
Soruyoruz ders almadan.

Gözümüzü hırs bürümüş,
Sanki yürekler çürümüş,
İnsanlık dostluk erimiş,
Yaşıyoruz ders almadan.

Bak yer dünya birbirini,
Cehennem eder yerini,
Nefsi çalmış yüreğini,
Vuruyorlar ders almadan.

Birbirimizi kandırdık,
Kanlarımızı dondurduk,
Varlıkla başı döndürdük,
Düşüyoruz ders almadan.

Üretmeye çalışmadık,
Zor geldi de alışmadık,
Toprak kıraç karışmadık,
Buduyoruz ders almadan.

Emeğe değer vermedik,
Ganimetler var görmedik
Nereye geldik bilmedik,
Yürüyoruz ders almadan.

Hazırları yedik içtik,
Adı faiz mahsul biçtik,
Doğduğumuz köyden geçtik,
Gülüyoruz ders almadan.

Arımız var balımız yok,
Bahçemiz var narımız yok,
Tarlamızda darımız yok,
Şaşıyoruz ders almadan.

Hep uyanıklık işleri
Ne baş ağrır ne dişleri
Medeniyet gidişleri,
Cahil kaldık ders almadan.

Çalıp çırpıp yiyenler var,
Uyanığım diyenler var,
Soysuzluğu övenler var,
İmreniriz ders almadan.

Hesap verir cana kıyan,
Namerttir namerde uyan,
Fırsatını bilen bulan,
Götürüyor ders almadan.

Özümüze sarılmadık,
Zalimlere darılmadık,
Yer kaldı mı varılmadık
Koşuyoruz ders almadan.

Ne aşığım ne ozanım,
Ne de bir oyun bozanım,
Zalim namerde kızanım,
Şer nur olmaz ders almadan.

Ramazan ım gücün yetmez,
Dünya bu zalimlik bitmez,
Bak karınca susuz gitmez,
Yakıyoruz ders almadan.

İstanbul 05 03 2012