Yaşıyoruz!. Şiiri - Bir Gece Vakti

Göğe bakmadan, yeşil örtüyü görmeden
Dokunmadan toprağa.
Durduğumuz yeri dünyanın merkezi sanarak
Günü karşılıyoruz o kadar.
Alışkanlıklarımız yönlendiriyor bizi
Artılar eksilerle işimiz çoğunlukla.
Beklentileri avuntu kılmak yetiyor bize.
Gözünün üstünde kaşın var demeyi unutmuşuz,
bir nefes de başkalarına ses olsun bilinci çok uzağımızda…
Gidilmeyen evleri evimiz, görülmeyen yüzleri dostumuz biliyoruz nasılsa.
Sönmeyen sözü yadigar kılıyoruz uzak bakışlara.
Dönüp bakmayız da kendimize öyle;
Yaralarımıza, tutunduklarımıza, tutunamadıklarımıza, varlığımızın anlamına,
Günün renk değişmesine,
Bir başına yolculuğun neden iyi gelebileceğine,
Suyu ölçülü kullanmanın hangi bilinç aşısı getirebileceğine,
Yanı başımızda yere düşen sese, çatlayan tomurcuğa,
Bizi ölümcül kılan düşlere,
Gitmeye hazırlayan sözlere…
Mevsimsiziz, iklimsiz, renksiz, kokusuzuz.
Yaşadığımızı sanarak yaşarız.