Yasiyorum zannediyor Şiiri - Hasan Hazani

Nice sene ler olalı
Kendini bildi, bileli
Ömrü geçmiş hep çileli
Yaşıyorum zannediyor

Köy'den adımın atmamış
Memleket'ten hiç çıkmamış
Başka yerlerleri görmemiş
Yaşıyorum zannediyor

Yemiş, içmiş yatmış, kalkmış
Ne bulursa almış, satmış
Hep aynı yerlere bakmış
Yaşıyorum zannediyor

Sinama, tiyatro gitmemiş
Adını bile duymamış
Duysada hiçte sormamış
Yaşıyorum zannediyor

Yaşamı ölmemek sanmış
Canını vermemek sanmış
Ömür budur diye kanmış
Yaşıyorum zannediyor

Aga'ya, beye çalışmış
Taşlı toprağa karışmış
Ömrüyle böyle yarışmış
Yaşıyorum zannediyor

Etrafında çoluk, çocuk
Kimisinde yoktur gocuk
Yer içerler pilav, cacık
Yaşıyorum zannediyor

Düğün varsa halay ceker
Ziplayıp, hop'layıp seker
Böylesi döndürür teker
Yaşıyorum zannediyor

Hazani der bumu hayat
Tazesi yok hepsi bayat
Bu nasıl devran dır heyhat
Yaşıyorum zannediyor.
(h.hazani)

Siirde yazilan bazi kelime deyim anlamlari:

Gocuk > iç yüzü kürk, pamuk ve benzeri bir şeyle kaplanmış ceket.

Heyhat > yazık, ne yazık, çok yazık anlamında üzüntü belirtmek için kullanılır.

Devran > Zamanın döngüsü, kaderin çarkı ve evrenin sürekli hareketi" anlamlarına gelir.