Yaşıyorum Acılar Koynumda, Nasılım, Bilsen

(sitem-kar)
hükmettin kalbime en ince damarlarımdan sarılıp
dünümü, günüm, gecemi bir cehenneme çevirdin
yaşıyorum acılar koynumda, nasılım ah bir bilsen
çınar gibi güçlü, kuvvetli bedenimi çürütüp devirdin.

arzum kırık, emelim boş, dertlerin figanı içimde hoş!
dışım bedbah belli, her halimde bin-bir dertle yüklü
artık harcanacak takatım yok, vereceğim tek nefes!
kurtaracak mı bilmem, içimdeki aşkın ızdırabından?

günler geçiyor bir bir kapanıyor bu umut kapıları
bana kıyamet çok yakın, mahşere hazırlanıyorum
vereceğim tek günahım var 'seni seviyor' olmak
sen ne hesap vereceksin bilmem, geldiğin o günü?

bu baharlar, bahçeler, güller, ağaçlar ve ormanlar
günü geldiğinde sararıp soluyor, çürüyor ve ölüyor
sıkacak kalbini yaşarken bu vicdan, elbet bir gün
ve cehennem olacak her anın, öleceksin yaşarken!