Ben aşık olmadan önce bir sürü dostum vardı.
Yaşıyordum kafama göre, özgürce.
Başımdan hiç eksik olmazdı gök yüzü.
Geceyi sen sevdirdin bana,
Bu zifire sebep sensin.
Şimdi eriyorsam yavaş yavaş;
Her nefeste mutsuzluğa gömüyorsam umutları.
Bir veba gibi yayılıp bedenime,
Beni bende bırakmadığın içindir.
Kayıt Tarihi : 20.1.2017 16:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!