Aynı evin içinde
İki yabancıyız biz,
Ne sarabiliyoruz birbirimizi,
Ne kopabiliyoruz.
Ne birliktelik bunun adı,
Ne ayrılık.
Yaşanmışlıklar var,
Yılların alışkanlık deyip
Omuzlarımıza yükledikleri
Hani mecburiyet gibi...
Sıyrılmak istesen de
Olmuyor işte,
Mümkünü yok,
Tamamen kurtulmanın
Mutlaka bir izi kalıyor,
Bedende..
Ve her şeyin ödenecek
Bir bedeli oluyor hayatta
Ne acı
Aynı evin içinde
İki yabancı olmak
Canlarının canı yanmasın diye,
İstemediğin bir hayata katlanmak.
Umutlarını,
Hayallerini hiçe saymak
Sadece yaşıyor olmak için yaşamak..
Yaşıyor olmak için...türkmenkızı...
20-07-2009
Kayıt Tarihi : 10.11.2009 12:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Türkmen Yurtseven](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/10/yasiyor-olmak-icin-yasamak.jpg)
Aynı evin içinde
İki yabancı olmak
Canlarının canı yanmasın diye,
İstemediğin bir hayata katlanmak.
Umutlarını,
Hayallerini hiçe saymak
Sadece yaşıyor olmak için yaşamak..
yüreğiniz dert görmesin kutlarım muhabbetle
selami
TÜM YORUMLAR (24)