Yoksun yine yokluğuna alışır gibi gönül
Hayat bu ey gül her gün sürgün olmaz...
Kavuşmaz eli eline değmezse,
Buhranlara düşer fikrin de gelirsin karşıma,
Ağlarcasına bakar gözlerin...
Uzadı yollar,
Yağmura karıştı zaman.
Adımlar çöle düştü,
Serabına hasret,süründüler.
Bütün uzaklıklarda bir çift göz
Bir fırtına ile yola gelsem,
Uzun uzun esmese,dinse birden…
Beni benden aldığı o akşam vakitlerinde,
Benimle yalnız,korku verse içime.
Dile düşsem konuşulan her kelimeyle,
Bak fakat görme geçip gittiğini yılların,
Bırak yolunda ilerleyedursun zaman.
Bir gün elbet saat ayrılığı vuracak.
Sen sanacaksın ki sarılacaksın;
Bilemeyeceksin bir daha asla
Vurmayacak saat kavuşmayı.
Affet Ey sevgili, pâyına yüz sürmeye geldim günahlarımla.
Dilim seni söylemeye, elim gül yüzüne değmeye geldi.
Ey gülü âlem bahçesinin! Dalında bir katren olsam kâfidir…Yüreğimi dayasam da kanatsam kalbimi dikenlerine.
Ey hayali bile en mühim hakikatten tatlı sevgili! Affet...
Ey bin kere sevilse de yine sevilen!
Sen gece yolunu kaybedene ışıksın, sen yolunu bulana yoldaşsın. Sen yolunda gidene öndersin, sen devam edilecek istikametsin...
Bir sendin yar,
Bir sendin bende kalan.
Üstüne basıp geçtim herşeyin
Sende takıldım.
Bir sendin
Tut ellerimi yüreğin düşecek gibiyse,
Titredikçe bedenin,sarsılmasını istemeyişinin nedeni,
Nedeni gibiyse tutabilirsin ellerimi.
Bırakma,ben bırakmanı istemem elbet.
Bir gün atılınca bir yürekten dışarıya,
O gözlerinden süzülen yalan diyarların yolcusu,
Ben aşkının rüzgarında,yüzümde tebessüm.
Yalan değildi söylediklerim bu akşam elveda uykusu,
Ellerini tutumaya uykumda,
Bir anlık da olsa hasretim!
El tutar ağlardı gözler,
Gece aydınlığa kavuşurdu,
Gündüz yağmura...
Dinmezdi yağmuru gözlerin
Ama yağmur dinerdi.
Derin sessizlik...
Ve ardından açıldı kapılar.
Bir anda yüzyüze geldi bir silüet gibi,
Gördü onu.
Ellerini uzattı belki elini verir diye,
Dönüp bakmadı bile.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!