Dağlar; yaşadığını baharla
Hüznünü hazanla ve kışla
Sevincini kuşlarla anlatır
Dağ bile sessiz kalamaz hayata
İnsan ise sessizleşir zamanla ne garip..
Kalpten kalbe tutan bir ip vardır
Bırakmaz seni çeker sevdiğine
Umutların vardır
Yüzünde tebessüme sebep
Gülüşlerine eşlik eden
Gözlerin...
Ey sen şiirlerin başkenti kadın,
Gözlerinde doğar güneş her sabah umutla,
Ve ellerinde yok, yokluğun izi,
Yüreğinde kim bilir neler saklıdır..
Ve sen bu şehrin mimarı, Kadınım..
Dağlarıma sis yürümüş
Gönlümü hasret bürümüş
Canımda her an yağmur
İklimim olmuş Karadeniz 🏞️
Gözlerim yollarda
Ben yollardayım
Göçebe kuşlardan hatır sorarım
Kelamına hasret pınarlar tanırım
Zülfünden kokunu alır gelir de bir tutam rüzgar...
Biraz salata biraz da makarna
Severiz denize nazır mehtap ile dalga
Göz arar tanıdık bir renk eve gelen yolda
Rüzgara mı diyelim reyhasız gelme diye..
Manzara diyorum azizim manzara..
Ne kadar da güzel değil mi ..
Önce derinine alır seni,
Sonra da seni senden alır ,
Peki senden ne kalır..
Koş 7 tepeden manzaraya
İzle boğazın düğümlenen hikayelerini
Bekle sadakatle o sevda gemisini
Yaksın daha da şurandan kopan hislerin
Ömür gül bağında gönül düşmüş dara...
Soğuk su içinde buz bakışların
Kar yağmış üzerine kıvırcık saçların
Gel gözlerime mavi olalım
Denizde kumda sahilde nefes alalım
Heyecanına yenik çocuklar gibi
Şiir ki kestire gönüle bir demet çiçek en kırmızısından,
Şiir ki derin bir yeşilin altından akan mavi en berrağından,
Şiir ki iki mavinin kavuştuğu tek yerdir, ufuk çizgisinden,
Ah bu şiirler ne çok derindir Akdeniz in bile mavisinden...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!